Met grote verslagenheid delen wij jullie het plotse en veel te vroege overlijden mee van Michel De Ruijter. Michel was ex-speler van HZ’93 en was de laatste maanden weer vaak aanwezig op HZ’93-momenten dank zij de komst van zijn zoon Yanko bij Heren 1.
Samen met twee ploeggenoten, Eric en Peter, kwam hij ons in 1991 bij HZ’93, toen nog Cristalvok Hofstade, als 22-jarige vervoegen na een overstap vanuit buurclub Balthazar Hever. Rustige gasten, geen kapsones, geen tafelspringers, goedlachs en met gevoel voor humor. En deze beschrijving paste bij uitstek voor Michel. Je kon er altijd op rekenen, zowel sportief op training en tijdens de match, als “après”, zéker tijdens de après. Onze “Hever-zwijnen” noemden we ze liefdevol.
Dat was toen, een kleine 30 jaar geleden. Vandaag was Michel regelmatig terug in ons midden. Als geëngageerde supporter voor Heren 1, maar op zijn manier: rustig, vriendelijk, relativerend. We hebben je in de tussenperiode lang moeten missen, Michel, maar daar konden we mee leven, we wisten dat je samen met Nancy de motor was van een sympathiek en hecht gezin. Helaas was je tweede passage bij HZ’93 veel te kort. Maar we zullen je niet vergeten. Voor een HZ-supporter is dat sowieso onmogelijk: Yanko zien op het volleybalterrein, die krullen, die rijzige gestalte, die tred, zelfs die positie als middenman, alles doet denken aan zijn vader. Je zal het ons zeker niet kwalijk nemen als we voorspellen dat Yanko het in de volleybalwereld wel verder, eu hoger, zal brengen dan jij ooit vermocht.
Bestuur en alle leden van HZ’93 wensen Nancy, Luna en Yanko veel sterkte in deze loodzware periode en twijfelen niet aan de steun die jullie voor elkaar zullen betekenen, maar ook van derden zoals de HZ’93-familie.
